زیر و رو کن تا از تو شروع کنی...
ساعت شنی به میزان یک صحرا شن
زیر و رو کن تا از تو شروع کنی...
ساعت شنی به میزان یک صحرا شن
کمبود غذایی، بسیاری را درمانده کرده بود شخصی به محضر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله آمد و گفت: "بسیار گرسنه ام، و دستم به جایی نمی رسد مرا سیر کنید".
پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شخصی را به حجره های همسرانش فرستاد، تا غذایی بیابد و بیاورد، او رفت و با دست خالی بازگشت، زیرا غذایی نیافت، شب فرارسید، حضرت علی علیه السلام آن فقیر گرسنه را به خانه خود برد، در خانه جز مقدار اندکی غذا برای کودکان خود غذایی نبود، ماجرا را به فاطمه زهرا علیهاالسلام گفت، بنابراین شد که طبق سفارش حضرت علی علیه السلام چراغ خانه را خاموش کنند و همان مقدار اندک غذا را نزد مهمان فقیر بگذارند، و خود در تاریکی در کنار سفره، دهان خود را تکان دهند تا فقیر گمان کند که آنها همراه او غذا می خورند، همین کار را کردند، فقیر از آن غذا خورد و سیر شد، در حالی که گمان می کرد، علی علیه السلام و همسر و کودکان او نیز غذا می خورند، آن شب علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام و کودکانشان، گرسنه خوابیدند، صبح به حضور پیامبر صلی اللَّه علیه و آله آمدند، پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نگاهی به چهره آنها که نشانگر گرسنگی آنها بود، کرد و لبخند زد و آنگاه این آیه (9 حشر را که در شأن آنها نازل شده بود) خواند:
"و یؤثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصة"؛
آنان، تهی دستان را بر خود مقدم می دارند هر چند که خود به شدت، تهی دست باشند (10)
ای وای مادر
دست به بازوت گرفتی دوباره
ای وای مادر
درد پهلو گرفتی دوباره
ای وای مادر
حالتون باز دوباره وخیمه
ای وای مادر
بی تو حیدر تو این شهر غریبه
ای وای مادر
علت مرگ تو زخم مسمار
ای وای مادر
دست گرفتی دوباره به دیوار
ای وای مادر
خونتون و به آتیش کشیدن
ای وای مادر
پشت در اجر باباتو میدن
ای وای مادر
انگاری صورتت هم کبوده
ای وای مادر
ماجرای تو کوچه چی بوده
1 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: نَحْنُ وَسیلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَیْبِهِ، وَ نَحْنُ وَرَثَةُ اءنْبیائِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج 16، ص 211.)
ما اهل بیت پیامبر وسیله ارتباط خداوند با خلق او هستیم ، ما برگزیدگان پاک و مقدّس پروردگار مى باشیم ، ما حجّت و راهنما خواهیم بود؛ و ما وارثان پیامبران الهى هستیم .
2 قالَتْ علیها السلام : وَ هُوَ الا مامُ الرَبّانى ، وَ الْهَیْکَلُ النُّورانى ، قُطْبُ الا قْطابِ، وَسُلالَةُ الاْ طْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.(ریاحین الشّریعة : ج 1، ص 93.)
در تعریف امام علىّ علیه السلام فرمود : او پیشوائى الهى و ربّانى است ، تجسّم نور و روشنائى است ، مرکز توجّه تمامى موجودات و عارفان است ، فرزندى پاک از خانواده پاکان مى باشد، گویندهاى حقّگو و هدایتگر است ، او مرکز و محور امامت و رهبریّت است.