نهی از برهنگی

رسول خدا (ص) می‌فرماید: ای علی! خدا عریان شدن و بدون لنگ زیر آسمان غسل کردن و ورود در نهر آب و حمام را نمی‌پسندد. امیرمؤمنان (ع) نیز می‌فرماید: هرگاه برهنه می‌شوید شیطان با چشم طمع به شما می‌نگرد، پس خود را بپوشانید. 

آداب پوشش

رسول خدا (ص) می‌فرماید: کفش راحتی و سبک بپوشید و همانند اهل کتاب نباشید [نعلین بپوشید و موزه مپوشید]؛ همچنین می‌فرماید: کفش خوب و لباس پاکیزه بپوشید؛ نیز می‌فرماید: هرگاه خواستی کفش و لباس بخری خوب و نو آن‌ها را برگزین و می‌فرماید: هرگاه مردان و زنان امت من، از پوشیدن کفش‌ها و نعلین‌های پاره پاره و وصله‌دار دریغ نکنند خدا بر آنان آسان گیرد.

نکته:‌ پیام این‌گونه احادیث این است که مسلمانان با رعایت نظافت و انتخاب جنس خوب در پوشاک، در زندگی ساده‌زیست باشند و تجمل‌گرا نباشند و همچنین می‌فرماید: هرگاه لباستان را در‌آوردید بر آن بسم‌الله بخوانید؛ و نیز می‌فرماید: هرگاه لباستان را درآوردید آن‌ها را تا بزنید.

امیرمؤمنان (ع) می‌فرماید: هرکس به ادامه زندگی علاقه‌مند است،‌ کفش خوب و لباس راحت و سبک بپوشد.

امام صادق (ع) می‌فرماید: پس از استحمام، هنگام پوشیدن لباس بگو: خدایا! لباس تقوا به من بپوشان و از بدی دورم کن، هرگاه چنین کردی از هر دردی در امانی.

راوی می‌گوید: امام رضا (ع) لباس را از سمت راست می‌پوشید و هرگاه لباس نو بر تن می‌کرد بر کاسه‌ای از آب 10 بار «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» و 10 بار «قل هو الله احد» و ده مرتبه «قل یا ایها الکافرون» می‌خواند و سپس آن را بر لباس نو می‌پاشید، آن گاه می‌فرمود: هرکس پیش از پوشیدن لباس نو چنین کند پیوسته در ناز و نعمت زندگی به سر می‌برد مادامی که تاری [نخی] از آن لباس باقی است.

اسحاق بن عمار گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم: آیا رواست که مؤمن 10پیراهن داشته باشد؟ فرمود: آری. پرسیدم: بیست پیراهن چطور؟ فرمود: آری این‌ها اسراف نیست، بلکه اسراف این است که پیراهن آبروداری [مهمانی و مجلس رسمی] را پیراهن کار قرار دهی.

امام صادق (ع) می‌فرماید: کمترین حدّ اسراف، استفاده بی‌جا [در حال عادی و کار] از لباس رسمی است که برای حفظ آبروست؛ همچنین می‌فرماید: پوشیدن کفش سیاه و نعلین زرد سنت است؛ نیز می‌فرماید: هرکس کفش زرد بپوشد پیش از آنکه کهنه شود سودی عایدش شود.

امام صادق (ع) می‌فرماید: هرکس کفش زرد بپوشد پیوسته در شادمانی است تا مندرس شود؛ همچنین می‌فرماید: سزاوار است که صاحب عزا عبا نپوشد و پیراهنی برتن کند که شناخته شود و سزاوار است که همسایگان سه روز از طرف او [از مهمانانش] پذیرایی کنند؛ کنایه از اینکه صاحب عزا، لباس مرتب معمولی نپوشد.